Onderpresteren op school
Wikipedia omschrijft onderpresteren als volgt:
Onderpresteren is het onder een bepaald niveau presteren. Deze term komt uit de pedagogiek. Hier heeft het de betekenis van het presteren (vaak van hoogbegaafde mensen en voornamelijk kinderen) onder hun maximale niveau. Onderpresteren vergelijkt de huidige prestatie met een bepaalde norm. De norm is dan meestal het gemiddelde niveau dat leerlingen met gelijkwaardige kenmerken behalen.
Hoogbegaafde kinderen willen vaak liever niet opvallen. Ze gaan zich aanpassen aan hun omgeving en proberen hetzelfde te doen als de andere kinderen. Hierdoor zie je regelmatig hoogbegaafde kleuters die op school nog niet kunnen lezen, maar thuis wel.
Maar ook op oudere leeftijd laten hoogbegaafden vaak niet zien wat ze kunnen. Veelal zijn ze hun motivatie (deels) verloren en omdat ze niet weten hoe ze hun vakken moeten leren, zijn hun prestaties minder dan je op grond van hun intelligentie zou verwachten.
Onderpresteren kent meerdere niveaus. Het kan dat een kind absoluut onderpresteert: dat betekent dat hij resultaten haalt die ver onder het gemiddelde van de leeftijdscategorie liggen.
Er zijn ook relatieve onderpresteerders. Deze zijn moeilijker te herkennen. Deze groep kinderen scoort vergelijkbaar met hun klasgenootjes, hoewel ze dus tot veel meer in staat zouden moeten zijn.
Thomas weet het precies. Als er CITO bij de toets staat, dan is deze belangrijk, daarvoor haalt hij altijd de hoogste scores. Op andere toetsen haalt hij heel gemiddelde scores.
‘Waarom steek jij je vinger nooit op in de klas, Bram?’ vraag moeder aan Bram in groep 4.
‘Dat vind ik te vermoeiend, want ik krijg toch de beurt niet.’ antwoord Bram.
‘En jij Matthijs, steek jij je vinger wel op in de klas?’ vraag moeder aan haar zoon in groep 8.
‘Nou, vroeger niet maar nu wel.’ zegt Matthijs.
Moeder is nieuwsgierig: ‘Waarom dan nu wel?’
Zegt Matthijs: ‘Omdat ik tegenwoordig steeds vaker de juf en meester moet verbeteren…’